مادرانگی های من

شانزده آذر 92 دخملک ناز ما یکساله شد. چون خیلی وقته ننوشتم اینجا اجمالی از چند ماه گذشته می نویسم.   در حالی که از اواسط مهرماه بخاطر تغییر کار بابایی وقتی وندا تازه ده ماهه شده بود برای زندگی اومدیم اصفهان. زندگی کردن تو خونه بزرگتر مهمترین حسنی بود که این جابجایی داشت و برای وندا این خیلی خوبه به نظرم.   با شروع یازده ماهگی خواب روزش خیلی مرتب تر و طولانی تر شد و این خیلی خوبه برای من. اواسط یازده ماهگی تلاش های دخملک برای مستقل و بدون کمک ایستادن به نتیجه رسید و تونست با کمرش بلند شه و بایسته.   وابستگیش به عروسک هاش روز بروز بیشتر میشد. اوایل بیشتر عروسک هایی رو دوست داشت که موزیکال بودن بخصوص یکیشون که اسمش ...